میزان رنگ Value : میزان تیرگی و روشنی رنگ. با اضافه کردن سایه تیره به رنگمایه از value اون کم می شه.
با داشتن یک یا دو رنگ مایه و کم و زیاد کردن Saturation و Value اون می توانیم یک دسته بزرگ از رنگهای مختلف بسازیم و حتی یک اثر کامل رو با اون ها خلق کنیم.
آموزش اصول علمی تصحیح رنگ در نرم افزار های ادوبی
فصل یک
قسمت سه : میزان رنگ Value
میزان رنگ Value
منظور از درخشندگی، درجهای از روشنی یک رنگ است که آن را از درجه دیگری از روشنی یا تیرگی همان رنگ متمایز میکند. به عبارت دیگر درجات مختلف روشنی یک رنگ را میزان درخشندگی آن میگویند. این ویژگی رنگها، به میزان تیرگی و روشنی رنگها، مثل تمایز نارنجی از بنفش و زرد مرتبط است. درخشندگی، دومین صفت رنگ است و درجه نسبی تیرگی و روشنی آن را مشخص میکند (غالباً نقاشان، اصطلاح رنگسایه را نیز در همین معنا به کار میبرند). معمولاً درخشندگی رنگهای فامدار را در قیاس با رنگهای بیفام میسنجند. کلماتی چون شدید و ضعیف (برای یک منبع نوری) و روشن و تیره برای رنگ ساطع شده از یک شیء، مشخصکننده میزان ارزش رنگ است.
درخشندگی یا ولیو، بُعد غیررنگی است که از آن به ارزش رنگی نیز یاد میشود و به تیرگی یا روشنی رنگ اشاره میکند و دارای 11 رتبه است که از سیاه مطلق تا سفید مطلق را شامل میشود. در عمل، این طیف خاکستریها شامل 9 تونالیته است. انعکاس نور یک رنگ، از طریق فرمول V(V-1) محاسبه میشود. در این فرمول، V معادل ولیو است. بنابراین رنگهایی که دارای ارزش رنگی یکسان هستند، بازتاب یکسان نیز دارند.
در چرخه رنگ، زرد، بیشترین درخشندگی (معادل خاکستری روشن نزدیک به سفید) و بنفش، کمترین درخشندگی (معادل خاکستری تیره نزدیک به سیاه) را دارد. در چرخه رنگ، هر فام نسبت به دیگری میزان تیرگی یا روشنی ذاتیاش را مینمایاند. معکوس کردن این ترتیب طبیعی، ناسازگاری رنگی به بار میآورد؛ مثلاً اگر بنفش روشن در کنار سبز زیتونی قرار گیرد، نوعی تکان بصری ایجاد میکند.